- zülmkar
- is. <ər. zülm və fars. . . . kar> Zalım, zülm edən, müstəbid. Əzəl fürsət bizdə idi həmişə; İndi fürsət zülmkara düşübdü. «Lətif şah». Bəy çox xəsis və zülmkar idi. Ə. S..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
zülmkar
Look at other dictionaries:
zalim — ə. zülmkar, zalım … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
əzrağ — (Cəlilabad) zülmkar. – Bir adamın kin adama rəhmi gəlmiyəndə əzrağ oley … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
atəşxor — f. «od yeyən» 1) m. zülmkar, müstəbid; 2) m. rüşvətxor; 3) m. sələmçi … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
cabir — ə. 1) cəbr edən, zor işlədən, zülmkar; 2) sınıqçı … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
cövrgüstər — ə. və f. zülm edən, zülmkar, əziyyət verən, incidən … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
cəfapişə — f. zülmkar, zalım … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
cəhansuz — f. 1) dünyanı yandıran, aləmi alovlandıran; 2) m. zülmkar, qəddar … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
cəllad — ə. 1) ölüm hökmünü yerinə yetirən; 2) m. zalım, zülmkar … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
dəstdiraz — f. 1) əli uzun; üzlü; həyasız, utanmaz, sırtıq; 2) onun bunun malına əl uzadan; 3) m. zalım, zülmkar, müstəbid … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
istibdadkar — ə. və f. zülmkar … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
